Stap voor stap naar het zuiden.

16 april 2022 - Sneek, Nederland

Stap voor stap naar het zuiden.

De eerste stap

Al van jongs af aan zit avontuur in mijn bloed, ik wil verder dan de horizon. 

Zat ik als kind aan de rand van het Heegermeer tussen het riet, dan wou ik naar het dorp aan de overkant.

Was ik ergens in een haven, dan wou ik mee met een schip.

Toen ik mijn eigen boot had lag de wereld open en ging ik de zee op.

1000906_390670814374842_1245391796_n

Nog steeds trekt de einder, Santiago de Compostella, bleef voor mij een wens, en als het kan lopend via oude paden en wegen.

De tweede stap

Helaas mijn knie, een vitaal onderdeel voor het wandelen was het er niet mee eens. Via via hoorde ik van Orthoparc. Aan dhr. Zwiers, de arts waar ik een afspraak mee had vertelde ik van mijn probleem en mijn wensen. Hij vertelde mij dat wandelen na het plaatsen van een nieuwe knie geen probleem zou zijn. In 2020, vlak voor de kerst werd ik geopereerd. Het herstel ging wonderbaarlijk snel, en in April maakte ik een zeilreis die mij in Muxia in Spanje bracht. Deze plaats lag vlak bij Santiago de Compostella en Muxia is een belangrijke plaats welke direct verband heeft met de Heilige Jacob en veel pelgrims lopen nadat zij Santiago de Compostella hebben bereikt, door naar Muxia. Al wandelend in en om Muxia kom je allerlei zaken tegen die de herinneringen opwekten aan mijn wens om naar het zuiden te gaan wandelen.

20210411_13141320210411_13085620210411_130750

Zo had de zeilreis mýij de tweede stap gebracht

Het vervolg

Langzaam maar zeker ontwikkelde het plan, maar eerst zien of de knie wil wat ik wil, dus heb ik het plan opgevat om te starten met het Jacobpaad en deze te gebruiken als training en test.

Stap 3. Jabikspaad

Dag 1- 03-02-2022 Sint Jacobiparochie - Oosterlittens (ca 30 km) Start 10.00 finish 15:30

Vandaag gestart met het eerste traject.

Ik gebruik de trajecten in Noord Nederland als training voor de volgende trajecten.

Het eerste traject is van Sint Jacobiparochie naar Oosterlittens, de west-route van het Jabikspaad. Je kan ook voor de Oostroute gaan, maar de west route leek mij leuker.

Elly heeft mij naar het Sint Jacobi Parochie gebracht, hier kwam dan de eerste stempel, deze moet je zelf zetten, de stempel ligt in een bakje aan de muur bij de zijingang van de Grote kerk.

IMG-20220204-WA0001IMG-20220204-WA0003

Na de stempel en het afscheid van Elly begin ik om 10.00 uur aan het eerste traject. Het weer is anders dan voorspeld, na een half uur begint het te regenen, om ook niet meer echt droog te worden. Tegen de stevige wind zet ik de pas er in. Via verschillende paden, verhard met schelpen stenen, of onverhard wandel ik stevig door.

20220203_125747

Zo nu en dan maak ik een foto en geniet van de natuur. Grote groepen met reeën zetten de sprint er in als ze mij aan zien komen. Vlak bij Franeker maak ik een stop in een prachtig huisje waar ik welkom wordt geheten. Daarna verder. Vanaf Franeker naar Tzum regen, regen., jammer maar helaas. Vanaf Tzum de wind in de rug, heerlijk. Omstreeks 3 uur bel ik Elly dat ik met een half uurtje in Oosterlittens ben. Ze pikt mij daar op. Als ik over het bruggetje loop en het dorp in ga, hoor ik een bekende toeter, het is Elly. Helaas het Wapen van Fryslan is dicht, dus geen eindstempel voor deze dag, dan maar op naar huis. Een beetje stijfjes klim ik uit de auto, wat pijnlijke voetjes maar verder oke. Kortom ik heb genoten van deze dag.

20220203_145127

Dag 2- 05-02-2022  Oosterlittens Mantgum (ca 10 km) Start 14:15 finish 16:00

Nadat ik weer ben hersteld van de 1e wandeldag, ga ik vandaag samen met Elly vanaf Oosterlittens naar Mantgum wandelen, een traject van circa 10 km en dus een mooie gelegenheid om de spiertjes los te maken. Eerst een auto in Mantgum achter gelaten en daarna met een auto doorgereden naar Oosterlittens, vandaar vertrekken wij. De wind in de rug en een zonnetje aan de hemel wandelen we eerst langs het water van de Franekervaart. We passeren Baard en al pratend wandelen we verder richting Leons. In Leons nemen we even rust en maak ik gebruik van het plaatsen van een stempel, mijn 2e. De stempel ligt in een kastje bij de kerk. Wat bijzonder is dat er voor de kerk een appelboom staat met Jacobsappels, helaas zo vroeg in het jaar hangen er nog geen appels aan.

Na onze rust beginnen we aan het traject door de weilanden richting Jorwerd. In het begin is het pad nog enigszins verhard, maar allengs veranderd dat in een gras-pad wat wel heel erg nat is. Bij de hekken die we passeren staan gelukkig hoge palen met de route pijlen, maar het is modder, nee meer drek en langzaam maar zeker worden we besmeurd met de Friese klei. In de verte doemt Jorwerd op en zo wandelend door het weiland bedenk ik mij dat het hier in het voorjaar wel geweldig mooi moet zijn met alle vogels jubelend in de lucht. Nu is het nat en frisjes, maar gelukkig wij hebben ons goed aangekleed. Bij een van de laatste hekken die wij passeren staat een vermelding “Pas op voor de Stier” ter  verduidelijking nog een afbeelding van een vervaarlijke stier. De stier is in geen velden of wegen te zien en zal wel in een warme droge stal staan.

Het laatste stuk naar Jorwerd gaat over een betonweg. Bij de kerk langs lopen we door het dorpje. Jorwerd staat bekend om zijn openluchtspel.  

Wij verlaten het dorpje en gaan verder richting Mantgum. Steken het spoor over en even later gaan we weer het weiland in, tot het erf van een boerderij is het pad verhard. Via het erf, lopen we weer een weiland in, wederom nat en modderig. Daarna komen wij op een smal tegelpad en via een houten brug lopen we Mantgum in. We maken een selfie met op de achtergrond het bord van Mantgum, deze sturen we naar mijn zus, zij heeft jarenlang in Mantgum gewoond.

Na deze prachtige wandeling gaan we naar de auto om terug te rijden naar Oosterlittens, waar onze andere auto staat. Het doel is nu om naar Aldeboarn te rijden en daar weer een auto achter te laten. Maandag zal ik namelijk met mijn broer van Mantgum naar Aldeboarn wandelen en kunnen we vandaar met de auto terug.

profile_picture

Dag 3- 07-02-2022  Mantgum – Aldeboarn (ca 23 km) Start 09:00 finish 13:00

Elly brengt mij naar het station en met de trein ga ik naar Mantgum, het startpunt voor vandaag. Mijn broer komt daar ook naar toe, die gaat vandaag samen met mij dit traject wandelen.

Vanaf het station wandelen wij via het dorp eerst richting de weg, daarna slaan we rechtsaf richting Oosterwierum. Via een pad welke naar een alleenstaande toren leidt lopen we het weiland in naar Oosterwierum. Door het dorp wandelend komen herinneringen boven van eerdere wandelingen en over de brug van de Zwette uiteraard de herinneringen aan de 11 Steden tochten die ik heb geschaatst.

Al pratende komen we in Raerd aan, de finish en startplaats van de Slachtemarathon. Hierna gaan we richting Inrsnum, de plaats waar de Oostelijke en de Westelijke route van het Jacobspaad samen komen.

IMG-20220207-WA0000

Daarna een kaal stuk weg naar Akkrum, waar we een kop koffie scoren. Hierna is het nog een zeven kilimeters te gaan naar Aldeboarn. Met een stevige wind in de rug is het heerlijk wandelen. Om 13:00 komen we aan bij de kerk van Oldeboorn. 

IMG-20220207-WA0005

Dag 4, 11 maart 2022

Na een weekje wintersport en een dip, wandel ik vandaag van Aldeboarn naar Wolvega. Circa 32 km.

Om 8 uur word ik door Jelmer bij de kerk in Oldeboarn afgezet. Het is nog frisjes als ik de backpack voor de eerste keer op mijn rug hijs. Het gewicht is circa 7 kg en dat is voor de training eerst genoeg. Ik ga voorover staan en sjor de heupriem vast. Dan ga ik rechtop staan en doe de borstriem vast en trek de schouderbandjes aan zodat de backpack stevig tegen mijn rug zit en niet op mijn schouders leunt. Op pad dan maar. Als ik op het fietspad door de weilanden loop, komt er een groep trimmers achterop gelopen. Zo wordt er geroepen, dat wordt een lange wandeling, en weg zijn ze. Het waait stevig en de gehele route is tegen de wind in.  Langzaam nader ik de autoweg van Leeuwarden naar Heerenveen, een groot deel van het eerste stuk deze dag loopt parallel aan deze weg, saai en weinig afwisseling.

Vanaf Haskerdijken is het deels door het dorp en langs het industrieterrein. In Heerenveen besluit ik van de standaard route af te wijken en door het bos langs de autoweg te wandelen, zo kom ik vlakbij de McDonalds uit, waar ze heerlijke cappuccino hebben, en ik vind dat ik dat wel heb verdiend.

Na deze verdiende pauze kruis ik de autoweg en gaat het via Heideburen, richting Oranjewoud. Hier is de route veel leuker en afwisselender. Mooie woningen, landhuizen en bebossing wisselen elkaar af.

Bij Brongerga is het tijd voor de lunch en ook trek ik de schoenen even uit. Vandaag wandel ik met nieuwe sokken en daaronder teensokken. Ik had de nieuwe sokken nog niet gewassen, dus deze waren vochtig van het zweet. Gelukkig had ik meer paren sokken bij mij, dus afkoelen die voeten en nieuwe sokken aan. Het pad waar ik nu op wandel, richting Mildam, is echt prachtig. het is een brede onverharde laan met aan beide kanten bos.

20220311_122151

Vanaf Mildam, als de Tjonger wordt gepasseerd, is het een kale winderige weg tot aan Oldeholtwolde, saai, saai, saai en nog eens saai. In de luwte van een dikke boom even pauze genomen. Het lopen gaat iets moeilijker maar met nog een dik uur te gaan is het al mooi opgeschoten.

20220311_121832

Nu kruist de weg van Heerenveen naar Wolvega. Eindelijk geen wind meer. Wandelend tussen de bomen nader ik Wolvega. Om 14:30 loop ik het perron op, vanaf hier met de trein terug naar huis.

Op het perron nog een leuk gesprek met een Amerikaanse die vorig jaar het laatste stuk vanaf de Spaanse grens had gewandeld.

20220311_143400

Foto’s